Czasem widziane

Dzisiaj nie będzie miło i przyjemnie. Podejrzewam też, że niektórzy mogą opuścić mojego bloga. Mam nadzieję, że nie, ale nikogo siłą nie trzymam. Dziś będzie o pewnej grupie. O ich pazerności, chciwości. Co to za grupa? Katoliccy księża. Stety niestety - czasem aż nóż w kieszeni się otwiera widząc niektóre "ogłoszenia parafialne".

Wczoraj odbyło się bardzo udane spotkanie blogosfery mojego miasta. Poznałem bardzo sympatycznych ludzi, którzy tak jak ja prowadzą blogi. Odbyło się wiele ciekawych rozmów na temat blogów i nie tylko. Mnie zaciekawił wątek za pomocą jakich haseł trafiali do mnie czytelnicy. Czasem można naprawdę się głośno uśmiechnąć. 

Kobieta musi być kobietą. Chyba każdy się ze mną zgodzi. I zapewne każdy z was zna jakąś kobietę, która sobie z tym nie radzi. Kobietę, która traci swoją kobiecość z różnych powodów. A wtedy momentalnie krew w naszych żyłach ucieka z dolnych partii ciała - bo cała kobiecość, seksowność znikła. O czym mówię?

No i się zaczęło! Konkurs Blog Roku 2012 przeszedł w fazę głosowania w formie SMS. Jak już wiecie, gdyż pisałem o tym tutaj, startuję w tym konkursie. 

Teraz wszystko w Waszych telefonach. W Waszych stanach konta oraz w Waszej chęci zagłosowania na mnie. 

Jakiś czas temu przeanalizowałem konkurencję w mojej kategorii. Cóż, 70% to blogi rodziców - więc trudno je porównywać do mojego, ale mimo wszystko są moją konkurencją. Nie przeglądałem ich, bo mnie w ogóle nie interesują, ale osobiście nic nie mam do tych blogerów i ich problemów. Z resztą - zawsze wygrywał blog parentingowy, więc myślę, że czas to zmienić.

Co tu dużo mówić - posiadam najciekawszego bloga w tej kategorii i jestem najsympatyczniejszym blogerem! ;)

A tak na serio - mam całkowicie innego bloga niż większość konkurencji. Czy mam szansę z nimi konkurować? Z blogami rodzicielskimi pewnie niewielką - ale z resztą - jak najbardziej. Wasze smsy pozwolą mi piąć się w górę. Może i  na sam szczyt?

Ale Wasze smsy nie będą świadczyły tylko o tym, że mnie czytacie i lubicie. Będą także świadczyły o tym, że istnieją blogi inne niż parentingowe, które mają swoich Czytelników, o których nie wolno zapominać, blogów z którymi są ludzie. Ludzie, którzy mają siłę przebicia.

Nikogo z Was nie chcę zmuszać do wysyłania smsów. To Wasze pieniądze, na które musicie pracować. Jednak jeśli, drogi Czytelniku, uważasz, że warto na mnie poświęcić tą jedną złotówkę (+VAT), będę wdzięczny i chętnie uścisnę Ci dłoń.

Tak już w celach informacyjnych - koszt smsa to 1,23 zł, a dochód z smsów zostanie przekazany na obozy rehabilitacyjne dla dzieci. Te najbardziej potrzebujące - a więc niepełnosprawne i z ubogich rodzin. Także cel dodatkowo motywuje. 

Z jednego numeru telefonu można wysłać 1 smsa. "0" w numerze do głosowania to zero.

Zagłosowałeś? Super.

Nie zagłosowałeś? Zamknij tego posta, przejdź do innych, tu nic ciekawego. Nie obrażę się, ja dalej będę pisał. 

Chcesz pomóc? Pamiętaj o moim fejsbuku, udostępnij bloga swoim znajomym, zachęć do czytania i głosowania!

Tak, wiem, faceci nie płaczą. Nigdy, przenigdy. A już tym bardziej na filmach. Bo to przecież takie niemęskie! Wstydzimy się wzruszeń. Bo jeszcze się to nie spodoba kobiecie. A ja, będąc kwintesencją niemęskości - pokażę wam filmy, przy których nie wstydziłem się wzruszeń, łez, czasem nawet rzewnych. Do lektury wystąp!

Każdy facet poznał kiedyś jakąś dziewczynę. I zapewne chciał się jej spodobać, zaimponować. Chciał by ta zainteresowała się nim. Chciałby zdobyć rezerwację. Ale każda kobieta inna. I teoretycznie - każdą kobietę co innego kręci, więc nie ma uniwersalnego przepisu. Ale to w teorii. Śmiem twierdzić, że są pewne "elementy" faceta, które mogą zaimponować większości kobiet. Jakie to elementy? Poczytajcie.

Czyli o największym kłamstwie na świecie wypowiadanym przez kobiety. Nie po to ubrałam dekolt by faceci patrzyli mi w cycki, nie po to ubrałam obcisłe spodnie/leginsy by podkreśliły mi tyłek, nie po to ubrałam krótką kieckę i szpilki by pokazać jakie mam piękne nogi. Gówno prawda. Właśnie w tym celu tak się wystroiłaś. Choćbyś zaprzeczała na wszystkie skarby.

Czyli czego się wystrzegać i lepiej nie mówić facetowi, jeśli nie chcesz go do siebie zniechęcić. Mówi się, że to my zazwyczaj strzelamy faux pas i najwięcej błędów, w okresie kręcenia ze sobą, popełniają faceci. Kobiety wcale nie są lepsze i czasem potrafią nas skutecznie zniechęcić już na pierwszej randce. Co nas najbardziej odrzuca?

Gdy miałem te naście lat uważałem, że kobietę można zdobyć tylko za pomocą kasy. Sądziłem, że kobiety lecą na pieniądze, drogie auta i zwykły chłopak, który nie dysponuje pokaźną gotówką nie ma szans zdobyć wartościową kobietę. Dziś, będąc te kilka lat starszy wiem jak bardzo się myliłem. Wcale nie potrzeba nie wiadomo jakiej gotówki by mieć kobietę. Życie mnie przekonało, że w młodości się myliłem. Ale co jakiś czas pojawiają się wyjątki - a więc kobiety stricte lecące na kasę. Oto dowód.

Znajomi często mnie pytają - Ray, czemu nie znajdziesz sobie w końcu dziewczyny na poważnie, a nie ciągle tylko krótkie znajomości? Co im odpowiadam? "Nie chcę". Mimo, że w ten sposób ich oszukuję. Bo chcę. Ale jak tu zdobyć kobietę, skoro ta, z góry traktuje mnie jak swojego byłego? Jak mam się przekonać jeśli w chwili poznania jestem nacechowany brudami jej ex? 

"Kolorowe sny kiedy ja, dotykam ciebie, zwariowany świat...", "bierz co chcesz, wszystko weź, co tylko mam...", "Oops, I did it again, I played with your heart...". Muzyka. Wszechobecna od zawsze. Praktycznie dla większości z Was. A jak gusta się zmieniały? Teraz być może słuchacie metalu, hip hopu, dupstepu, rocka czy ska - ale myślę, że przytoczone kawałki każdy zna. Co było jeszcze? Jak to ewoluowało? Czar młodości opisany nieco inaczej - muzyka, która tworzyła młodość.

Kiedyś byłem zakochany - jak wiele razy słyszeliście te słowa od innych? Każda miłość jest inna. Czy aby na pewno? Czy istnieje więcej niż jedna miłość? Nie mówię tu o miłości do rodziny, chomika czy ulubionej kozy. Przytoczę pewną historię. Pewną smutną, radosną, pełną emocji historię. Czy uznacie ją za prawdziwą czy za fikcję - Wasza interpretacja. 

Nie spodziewałem się, że kiedyś to zrobię, ale mam swój TOP. Pozazdrościłem innym blogerom, którzy robią swoje zestawienia, więc i ja nie będę gorszy. Dzisiaj o serialach. Kto ciekawy, zapraszam do lektury.

Życie w Internecie nie należy do najłatwiejszych. W blogosferze tym bardziej, gdyż ta w Polsce dopiero się rozwija tak na dobrą sprawę. Hejterzy, hejterami, zawsze będą, a tych należy śmiało i bez oporu usuwać z bloga. Jednak są też inni blogerzy. Jak wśród nich się odnaleźć? Najlepiej czytając ich. I polecać swoim czytelnikom. Pomysł ten zaproponował Andrzej na jestkultura.pl. Jest to akcja, w której każdy bloger po przeczytaniu tej notki musi u siebie polecić kolejnych 5 blogów. Akcja bardzo sympatyczna, więc jako, że w pierwszej nie brałem udziału - z prostej przyczyny - nie pisałem bloga, teraz wezmę udział. To które blogi ja polecam?

Nadal staram się nie uczyć, więc postanowiłem jednak wystartować w konkursie Blog Roku 2012! Oczywiście nie mam najmniejszych szans na wygraną, ba, nawet na to nie liczę, ale myślę, że może to być niezła forma zabawy. Mogę znaleźć ciekawe blogi, jak i nowi czytelnicy mogą znaleźć mnie. Mimo, że konkursy są spoko - to nie mam do nich szczęścia. W całym życiu tylko raz coś wygrałem - aukcję na allegro ;)

Dotychczas sądziłem, że mój blog jest bardziej lifestylowy. A tu zonk - według kryteriów Konkursu nadaję się do kategorii "Ja i moje życie". No cóż, tam też się zapisałem.
Głosowanie będzie w formie sms. Ktoś się skusi i wyda na mnie te kilka groszy? Ja na siebie wyślę 1 (słownie: jednego) smsa. A co, nie chcę skończyć z zerowym kontem. Jeśli ktoś z Was zechce mnie wesprzeć - będę wdzięczny. Więc nie wydawajcie w najbliższych 2-3 tygodniach całego stanu konta na telefonie! :) 

Skoro już mowa o nowych czytelnikach i formie reklamy - kto mnie jeszcze nie lubi na fejsiku? No, klikać! I udostępniać znajomym, rodzinie, w szkołach, na uczelniach, w pracy!

Fejsbukowicze - łącznie Waszych znajomych jest ponad 14.000! Pomóżcie biednemu blogaskowi. 

Kto mnie popiera, ten mnie lubi.

Sesja zbliża się coraz to większymi krokami, nauki coraz więcej - więc i czasu mniej, choć i tak stara się człowiek by robić wszystko, poza nauką. Także i ja nie jestem wyjątkiem w tym aspekcie i nawet czytanie składu jogurtu jest dla mnie ciekawsze niż metody portfelowe. Ale, żeby mieć ten jogurt trzeba udać się na zakupy. Do sklepu. Najlepiej taniego. Na studencką kieszeń. A takim sklepem bez wątpienia jest Biedronka. Więc lubię go - tym bardziej, że blisko akademików. Ale jednak jeden defekt mnie tak bardzo irytuję, że jednak nie robię w nim zakupów tak często jakbym chciał. Co? O tym poniżej.

Ostatnio tak przeglądałem swojego bloga i stwierdziłem, że dawno nie pisałem nic o seksie. A było to domeną poprzedniego bloga. Dzisiaj mały come back do tematu. Konkretnie chciałem dzisiaj się skupić na ... penisie. I jego wielkości oraz wszechobecnej opinii kobiet "wielkość nie ma znaczenia". Jakie jest moje zdanie na ten temat? Zapraszam do lektury.

Dzisiaj napiszę o tym co mnie irytuje i denerwuje od wielu, wielu miesięcy. Mianowicie - dotykowe telefony komórkowe - zwykłe, androidy, smartfony, ajfony, pizdofony. No po prostu nie mogę z tym żyć. Są to takie ustrojstwa, które zawsze mam ochotę rzucić o ziemię, gdy tylko mam je w ręce. Dlaczego? 

Rok 2012 się skończył, Sylwester i syndrom dnia (lub dwóch) następnego minął, także czas na kilka słów odnośnie bloga. Minął nie tylko rok, ale też minęło dokładnie 33 dni od założenia i wpuszczenia tego bloga w eter. Krótko o tych 33 dniach, jak i najbliższym, zbliżającym się czasie.